ازخونه ی دوم

وقتی اینجاهستم زندگی کلامتفاوته.ریتم زندگی.رفتارخودم.بچه ها.همسرم

حتی انگارازآب وهواست یاچی،حتی ذائقه ام هم متفاوته.اینجاخیلی دلم میخوادنسکافه بخورم.آجیل بخورم درحالی که توایران اصلاا

خونه دم‌گرفته بودوقتی برگشتیم.فکرکنیدباکلاه کاموایی روسربچه هاو نیمچه پالتوهایی که تن خودمون بودبرگشتیم به گرمای اینجاکه البته مهماندارگفت۲۲درجست ولی به نظرم خیلی بیشترمی اومد.

روزاول بچه هابابت خواب خیلی اذیت شدن چون پروازمون ساعت۷بودو۳ماشین اومددنبالمون وخوابشون به فنارفت.مخصوصابامزه که کم خوابه وازاون ساعت پابه پای مابیداربود وتازه توهواپیماخوابید.

اینجاکه هستم توسکونم.موظف نیستم به زدن بعضی زنگ هاوبعضی دیدارهای اجباری

ولی بامزه ازوقتی اومده همون خرابکارسابق شده که لیوان آبشو چپه میکردروفرش وظرف پرازغذاشو پرت میکردروزمین.توایران نمیدونیدچقدرآروم وخانوم شده بود.سرش به تاب بازی وبالاوپایین کردن پله هاوبازی باعروسک هاگرم بود.اصلاغذاشو پرت نمیکرد.مارومیزوسط مبل غذامیخوردیم واونم صندلی کوچیک دسته دارشومیآورد وآروم پیش مامینشست وغذامیخوردیانهایت غذانمیخوردولی خرابکاری نمیکرد.

دخترکوچولوهم ازوقتی اومده جیغ وجیغاش شروع شده ورفتارش متفاوت شده.

اماخبرخوب اینکه دوروزه بچه های این طبقه غروبامیان تومشاعات برای بازی ودیشب این دوتادخترم رفتن.دخترکوچولوی خانوم پوشیه پوشه که بادوچرخه صورتیش میادودوپسرانتهای سالن که ازیه خانواده پاکستانی باکلاس وخوش قدوبالا ان میان بادوچرخه ویه چیزی شبیه دوچرخه.

برای بامزه هم یه تراکتورجورکردن که انگارکه نه حتمابرای بچگی های یکی ازپسرهابوده وسالمه وروفرمونش دکمه های مختلف داره وبامزه بابازی کردن بااوناسرگرمه.دخترکوچولوهم بااسکوترش میره.

خداکنه باهم بازی کنن ودوست شن.

فعلابرم که خونه هنوزبهم ریختست.

دلم گرفته البته

هنوزم توخانوادم کسی منوزیادجدی نمیگیره‌.اینجاهم که هستم زیادی تنهام.

دفه قبل یه درددل هایی بامادرم کرده بودم‌اون روزخونه ی زنداییش دعوت بودم.یعنی خونه ی زندایی مامانم .دخترش یه حرفی بهم زد.جاخوردم.کم کم فهمیدم مامانم همه ی زندگیمو باجزییات براشون تعریف کرده.مامانم تاچندسال پیش این طوری نبودااا.باافزایش سنش خیلی دل نازک شده وهمه چیزوپیش همه کس میگه.خیلی دلگیرم.دیگه بایدسکوت بیشتری کنم.