ازبقیه ببرتوقعات/که زیادمیکنن دردات

سلام 

شعرتیترازشعرهای کارتون پونی هاست که دختریادگرفته ومیخونه البته به توقع میگه تقعقع.ولی چه شعرراستی:ازبقیه ببرتوقعات. که زیادمیکنن دردات 

دوروزه که بازدختر رومهدثبت نام‌کردم این بارشیفت عصر یعنی از۱تا۵،روزاول خوب بود روز دوم که دیروزباشه تودستشویی گیرافتاده یعنی تنهافرستادنش و اونم دروبسته ونتونسته بازکنه،البته میگه زودیه خانوم اومدودروبازکرد ،ولی تااون برسه طفلک من کلی گریه کرده بودوکلی ترسیده بود.

چه شانسی داره دختر،حالامیگه دیگه نمیرم کلی باهاش صحبت کردم که بره وادامه بده واین یه تجربه بوده و..ولی آخه اونایه کمک مربی دارن واسه همین کار.اون کجابوده؟

ازاون ورمن دخترروحاضرمیکنم یه ناهارسریع بهش میدم .نی نی روحاضرمیکنم.چون نی نی ماشالله سنگینه ،میبرم توکالسکه توپارکینگ  میذارم وپتو روش میکشم ودوباره خودم برمیگردم بالالباسامومیپوشم وکتونیمو میبندم ومیرم پایین،میریم تادخترومیذاریم نی نی خوابش میگیره تامیادبخوابه میرسیم ودختروتحویل میدیم وبایدبرگردیم.خواب نی نی میپره.دوباره تامیرسیم خونه نی نی کمی میخوابه بازبایدلباس بپوشونمش وبریم دنبال دختروهمون پروسه خواب نی نی که خراب میشه توراه.

ولی بااین حال همین دوروزکه دخترچندساعتی نبوده به کلی ازکارهای معوقم رسیدم .همین که یکی نیست بغل گوشت هی حرف بزنه.هی بگه یه قصه بگو.تاتموم شه بگه یه قصه دیگه بگو خیلیه.هی آب،بستنی،کیک،تلویزیون نخوادخیلیه.

تازههه مدتیه میگه اززبون نی نی بایدباهام صحبت کنی،یعنی میگه  من بانی نی حرف میزنم توبگواون چه جوابی میده ،بازبون بچه گونه هم بگو.مثلا اون روزبه نی نی میگه چه آرزوهایی داری که توبزرگسالی برآورده شه؟

نی نی هم مثلا گفته بزرگ شم وبابابرام ماشین بخره وبرم تفریح

اونم درجواب گفته اولن توبایداول گواهی نامه بگیری بعدم وقتی مابزرگ شیم ،مامان وباباپیرشدن مابایدکارکنیم خرج اوناروبدیم

خلاصه دخترمسوولیت بپذیره.

ولی اگه قرارباشه سرکارم برنگردم یعنی باید همش وهمش بااین دونفرسروکله بزنم؟

بازیادکارم که می افتم دلم میگیره.خداکنه حداقل بیمه بیکاریم راحت وسریع ردیف شه.

دیگه اینکه قوری جون پستی گذاشته بود درموردسوغاتی واینا که داغ دل منم تازه کرددلم‌میخواست منم یه پست این چنینی وسینه سوختگیمو دراین موردبنویسم که بعدگفتم شایددرحوصله جمع واین روزهانباشه.بازاگه خواستیدکه بنویسم.

ودوتاخبرخوب 

اول اینکه پسراون دوست مسجدی مامان که تواعتراضات برده بودنش واصلا آثارش پیدانبود.کمی بعدتویه زندانی پیداشد وبه پنج سال حبس و۱۰۰میلیون دیه محکوم شده بودکه شکرخداهم حبسش پاک شدو هم دیه اش وهم سابقه محکومیتش،میخواستم اینو چندروزپیش بنویسم که بعدخبرعفو رهبری اومد.(حالابماندکه اصلاچرااون بایدبه۵سال حبس ودیه ۱۰۰ملیونی محکوم میشد؟)

وبعدی اینکه محله مامان اینا چندتامعتادداغون داشت ازاین آهن دزدا و درب وداغونا.یکیشون خیلی شاخص بودقدش خیلی بلندبود.دماغ عقابی بزرگ .پیرهم بودتقریبا یه سیبیل سفیدم داشت خیلی لاغربود.راه که میرفت کجکی وتندمیرفت معلوم بودخماره.من که اصلابهش امیدی نداشتم بلکه مواظب بودم به ماهم آسیبی نرسونه 

چندروزپیش وتو روزپدر،دقیقا،دیدمش،یعنی ازاون قدبلندودماغ وسیبیل شناختمش،وای باورتون میشه که سالم شده بود؟چاق وسالم ومرتب وخندان.اصلا جون دوباره گرفتم ازسلامت اون.لباسهای مرتبی پوشیده بود وبه من ،شایدبه نی نی،یه لبخندزد.ازاون لاغری وحشتناک به اندام متوسط رسیده بود.کاش یه راهی برای بازگشت برای هرکسی باشه...