سکوت

یه جوری بعضی وبلاگ هاسوت وکوره که آدم فکرمیکنه اگه بانوشتنش این سکوتو بشکنه بی ادبی میشه  

یه دوست جدید پیداکردم.حاج خانوم گل فروش،بایه حاج خانوم لباس فروشم دوستم که اینطوری میشن دوتا دوست خیلی سن بالا

باخودم میگفتم دیگه هیچ وقت گل آپارتمانی نمیخرم ولی اون چندوقت پیش که دیدم این خانومه بااون سنش داره گلدون میفروشه ازش یه دونه کوچولوخریدم.گفت بیشترنمیخری؟برای خیریست که گفتم حاج خانوم اگه میدونستم اصلانمیخریدم بس که ازخیریه هادزدی دیدم.

خلاصه کلی تعریف کردکه اینطورنیست و دخترش شخصا سفرمیره وبه فقراکمک میکنه وچه وچه .به نظرواقعی می اومد.

چشم چشم میکردم بازببینمش ویه مقدارپولی که روزانه صدقه میذاریمو بدم بهش ،چون خونه اش تومسیرورزش روزانه بچه هاست.دیروز دیدمش و پولاروبهش دادم.کلی هم بهش کمک کردم گلخونشو تمیزکنه.هی میگفت خاکی نشی،کثیف نشی،، بعد یه طوری حرف میزنه انگارقشنگ الان ازجلسه قرآن بلندشده .همون اصطلاحات وصلواتا و..چون خودم قبلنا زیادجلسه میرفتم.آدم خندش میگیره.مقنعه چونه دارم میزنه.باچادرکشدار.طفلی تواین گرما که تازه هیچکی هم ردنمیشه ازاونجا.

گفت که تقریباهیچکی گل نمیخره ونمیدونم چکارکنم.

همش به فکراین بودکه به اون بچه های جنوبی که ازفقرماهی مرده های ساحل رو میخورن کمک کنه.خلاصه دوست شدیمو شماره ردوبدل کردیم .خداکمکش کنه.

یه لباس فروشی هم بود نزدیک خونه سابق صاحبش یه دختربسیجی بود .اصلامیترسیدم واردمغازش شم.ولی انقدرلباسای بچه گونه قشنگ داشت که رفتم بالاخره.

کم کم باهم دوست شدیم ازمن یک سال کوچیک تربود .اون وقتا دخترکوچولو دوساله بود.گفت که دوتابچه داره که دختردومش همسن دخترکوچولوئه.اون وقتا کرونا بود واون هی میگفت وای خدامیخوام دخترتونو بغل کنم بوس کنم ولی خودموکنترل میکنم‌.لباس های بچه گونش واقعا باکیفیت بودن هنوزم بعدچندسال،نه خراب شدن ونه رنگشونو ازدست دادن.نخ ایرانی بودن.

خلاصه یه روز رفتم ودیدم یه حاج خانوم باروسری سفید وایستاده جای دوستم .همین که واردشدم گفت به به دخترم خوش اومدی همین یه بچه روداری ؟گفتم بله گفت پس کی بعدی رومیاری؟گفتم معلوم نیست گفت دخترم من پنج تا دارم وشاغل  هم بودم شماهم الان وقتشه.

گفتم من دوست دخترتونم گفت ببین دخترمم سه تابچه داره گفتم نه دوتا گفت نه سه تا.

اصلا شوکه شدم .دخترطفلیش خجالت میکشید بگه سه تابچه داره.خلاصه چندسالی گذشته وبه این سوی چراغ اگه دروغ بگم مادردوستم هروقت تومغازه بوده .باتوجه به اینکه فکرکنم کمی آلزایمر هم داره هربارمنو دیده گفته چندتا داری وهرعددی بگم میگه بعدی روکی میاری؟حالا نه فقط به من،شده که تومغازه بودم ویه خانوم دیگه واردشده .گفته چندتابچه داری؟هرعددی بگن میگه بعدی روبیارید خخخخ

تازه بعدچهارسال دوستی که البته حاج خانوم زیادیادش نیست که من دوستشم چون هردفه ریست میشه بنده خدا.این دفه بعدپرسیدن چندتا داری وبعدپرسیدن سنم ،گفت اتفاقا درطب سنتی میگن ۴۲سالگی سن مناسب فرزندآوریه.

وتازگی بهم گفته یه فرزندشو توبچگیش  ازدست داده.وخبرآخرهم اینکه دخترشوبالاخره راضی کرده که فرزندچهارم بیاره چون دخترش دوتادخترویه پسرداشته وبایدبرای اون پسرهم یه داداش می اومده که ازقضا چهارمی هم دخترشده وحاج خانوم یه کم حالت رکب خورده داشت ولی خوشحال بودکه دخترطفل معصومش بالاخره راضی شده.

میگفت ازبین بچه ها فقط این دخترم حرفمو گوش داده برای فرزندآوری.

طفلی دخترش،قشنگ‌معلوم بود تودرگیری های زندگی مونده بعضی وقتا که میرفتم پیشش تویه فکرعمیق بود،دیگه خیلی کمترحرف میزد.میگفت اجناس خیلی گرون شدن وهمه خریدامم نقدی شدن. 

چی بگم...دنیا توچشم مادرش یه جوردیگست..